Zwart-wit denken

Ik merk in de dagelijkse praktijk dat veel Smet vandaag over de beschikbaarheid en het gebruik van antibiotica is. Verder merk ik op dat er veel Hammenmärchen zijn gebaseerd op niets. Genoeg redenen om iets te zeggen over.

Toen Alexander Fleming ontdekt penicilline in 1928 niet alle gerealiseerd wordt bepaald dat het de basis voor een multi-miljard-industrie zou zijn. Deze ontdekking is nog steeds een zegen voor mens en dier. Infecties worden gezien als relatief onschadelijk, kan vaak leiden tot doden voordat deze ontdekking. Persoonlijk, ik heb een groot respect voor de ontdekking van Fleming omdat het bijna een half jaar in het ziekenhuis was toegestaan om te besteden me als een kind dat leven, als ik vanwege bloed vergiftiging opgeslagen. Deze ontdekking van Fleming leidde tot de ontwikkeling van een groot aantal antibiotica en chemotherapie drugs. Wij roepen gemakshalve alle antibiotica hoewel dat is niet juist. Tetracycline verbindingen zoals doxycycline en Oxytetracycline behoren tot deze groep van chemotherapie drugs.
Volksmond we het indelen in de groep van antibiotica omdat ze gemeen met elkaar hebben dat ze vrij moeilijk het maken kunnen de bacteriën. In de vroege dagen van antibiotica had je de illusie dat je alle ziekteverwekkers onder controle met dit kon krijgen. Ik lees woorden deze manier in een artikel uit het einde van de jaren vijftig van de vorige eeuw, waarin een expert uit deze tijd regelrechte voerden aan dat. Met de wetenschap van vandaag weten we dat dit een eenvoudige bewering was. Maar onze regering ook zag met de voormalige kennis mix geen problemen in de preventieve antibiotica in het Voer van varkens en pluimvee tot ver in de tweede helft van de vorige eeuw, aangezien u ontdekt dat deze dieren als gevolg hiervan sneller groeide en dus meer kan worden verdiend. Kritiek op dit beleid was dan nauwelijks getolereerd. Stemmen die marginale notities, werden afgekeurd. Maar geleidelijk de ook gek was duidelijk bacteriën waren en een antwoord te vinden op het buitensporige gebruik van antibiotica en ofschoon in de vorm van weerstand tegen het medium gebruikt. Critici maakte zich steeds gevoeld. Antibiotica waar ze kon gebruiken tijdens hun studie nog gepropt werden met de kennis die man onverminderd nu oudere dierenartsen dierenartsen was weergegeven van de volgende generatie ook de andere kant van de medaille. U werd zich bewust van de gevaren van resistentie van bacteriën om te voorkomen dat het frequente gebruik van antibiotica. Het heeft meer onderzocht. Deze weerstand begonnen langzaam met een probleem in de ziekenhuizen en in de behandeling van mensen. In Nederland, daarna ook een ingetogen verklaring in termen van de geëvolueerd tot het gebruik van deze apparatuur. Er werden steeds meer regel. Maar in het buitenland, nauwelijks de toespraak was door deze wetgeving. En vandaag is een grote kloof tussen de wetgeving zoals het is ingevoerd en gecontroleerd in Nederland en omliggende landen en dat het bijvoorbeeld Zuid-Europese landen. Om te praten over de landen verder weg niet.
Zo is er een groot verschil in hoe van de antibioticagebruik tussen de verschillende landen. Niettemin, de wereld wordt steeds kleiner en kleiner. U krijgen op een vliegtuig en een paar uur later is het ver in een land weg, waarvoor verschillende regels gelden. Ook met betrekking tot antibiotica gebruiken.
Europese samenleving zoekt naar een oplossing van het probleem dat is ontstaan over antibiotica in termen van weerstand in elk land op zijn eigen tempo. Deze wetgeving varieert van zeer losse tot zeer streng. Het beleid met betrekking tot antibiotica in Nederland en omringende landen ligt in een Transitionsperiode. Met betrekking tot het gebruik van antibiotica de wetgeving volledig verandert. Logisch leidt dat dit tot misverstand en vragen. Omdat we in het midden van dit proces. Kan het beleid dat het pleit voor in Nederland in de groep van de strengere wetgeving als we het vergelijken met de wetgeving inzake de rest van de wereld verdeeld worden.
De eerste dierengeneesmiddelen die Act werd geïntroduceerd in 1987. Hierin werd geregeld dat alle geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik gebruikt in Nederland moest worden geregistreerd. Zelfs antibiotica. Doel was om in de proliferatie van fondsen die zijn gemaakt in de decennia vóór natuurlijk om inzicht te krijgen. Met betrekking tot antibiotica, was een uitzondering gemaakt op het moment maar voor de zogenaamde 'minder gangbare soorten'. Dit betekende dat als minder dan 5% antibiotica in een doos bevatte ze mochten vrij worden verkocht. Ene of de andere was natuurlijk een zuiver Politike beslissing. Omdat deze flessen 5% had alleen de weerstand die u zou willen vechten vandaag in de hand. De dosering van antibiotica gebruikt om te doden effectief alle defecte bacteriën waren meestal te laag. Toch wist deze regel nog 25 jaar kunnen houden. Omdat deze uitzondering alleen vanaf 1 januari dit jaar heeft verwijderd en kan vrij worden verkocht flessen van deze 5%. Dit was een misverstand in de wereld onmiddellijk. Dierenartsen kwamen aan bod met de vraag of antibiotica nu worden door klanten geplaatst kunnen. Het is tot nu toe niet (nog). Men had in beginsel helemaal niets met de andere.

Wat er gebeurt in de volksgezondheid in de jaren negentig van de vorige eeuw maakte de publieke opinie rijp voor een andere interventie. Iedereen was ervan overtuigd dat situaties zoals met MRSA en EHEC bacteriën volledig ongewenste werden. Maatregelen had geproduceerd. Beleidsmakers nam hun verantwoordelijkheid en dus een "autoriteit antibiotica" was was de leider in de wetgeving en het gebruik van antibiotica. Deze faciliteit is zo druk om te maken revolutie plaatsvindt op het moment. Het beleid heeft ingevoerd op het gevaar dat de volksgezondheid bedreigen en voedselveiligheid bepaalt dat een drastische vermindering van het gebruik van antibiotica bij mensen en dieren moet komen. Rol spelen in de volksgezondheid op de eerste plaats, de tweede plaats voedselveiligheid en de diergezondheid op de derde plaats. Zuiver rationeel, dat is niet meer dan logisch. Maar praktisch hebt te slikken met de dierenarts pet op soms als je bedenkt dat wat het is opgeleid, is het herstel worden ondergeschikt door dieren, over andere kwesties.

De sector met de vermindering van het gebruik van antibiotica kan worden uitgevoerd in een korte tijd met succes, was de bio-industrie. De Minister was dan ook lof met betrekking tot de vermindering van 50% is bereikt in meer dan twee jaar tijdens het jaarlijkse congres van de vereniging van dierenarts. Helaas, ze had zelfs minder goed nieuws. Het moet gebeuren vermindering nog steeds 40%. Dit betekent concreet dat enerzijds en andere moeilijk te realiseren zonder de pijnlijke ingrepen noodzakelijk zijn en dat zal er slachtoffers op de echtscheiding van ingrijpende veranderingen in de zin van dieren die niet langer de meest optimale drug kan krijgen voorgeschreven worden. Ook zal de andere soorten niet langer blijven verre van de scène.
Een voorbeeld om dit te illustreren. Te geven van de vermindering van het gebruik van antibiotica handen en voeten de autoriteit heeft ingedeeld antibiotica deze antibakterriëlle in zogenaamde eerste financiert-, tweede - en derde keuze betekent. Hier, is het gebruik van de laatste twee groepen alleen mogelijk onder bepaalde voorwaarden. De strengste voorwaarden middelen voor deze derde keuze (dit omvat bijvoorbeeld Baytril).
Waar in 2012 deze wetgeving alleen op de dieren van economische sector toegepast, geldt het ook voor de huisdieren vanaf 2013. Dramatisch, hebben dierenartsen hun eigen regels op deze nieuwe wetgeving aan te passen. Dat dit tot onbegrip leiden kan zal blijken. Dus ik genoemd als een duif liefhebber die schande dat zijn dierenarts, waar hij voor de komende jaren Baytril behandelingen tegen paratyfus koopt, niet langer wilde leveren hem zei. Ik heb uitgelegd om te kalmeren van deze man die de dierenarts wilde houden alleen op de regel. Dus geen reden is er om te spreken van schaamte. De regering bepaalt de wetten. De vrijheid van handeling die de dierenartsen met betrekking tot de Antibiotikabenutzung niet langer wist bestaat.

Een andere telers vroeg niet langer me waarom Trimsulfa mocht worden voorgeschreven zelfs voor paratyfus en Baytril. Dat is dus zoals we hebben gezegd zo te doen, de Trimsulfa van een eerste keuze medium is en daarom een andere benadering weet.

Er zijn zo veel veranderingen op de stoep, gedeeltelijk al is uitgevoerd. Maar wat betekent dat voor onze duivensport? Ten eerste schrijft de hedendaagse wet die alleen geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik geregistreerde kan worden gebruikt. Er kunnen niet voor een bepaalde ziekte, dan middelen worden gebruikt voor andere soorten. Praten over een probleem dat niet kan worden opgelost met bovengenoemde middelen, vervolgens de dierenarts (nog) het recht heeft een zogenaamde 'Magistrales middel' voor te bereiden voor de behandeling van de ziekte.
Nu is dit komen die het gebruik moet worden beperkt door de tweede en derde verkiezing fondsen en is onderworpen aan strikte voorwaarden. In de praktijk dat in concreto betekent betekent dat tot op heden gebruikt mochten niet, of met zeer grote tegenzin, worden toegestaan om te gebruiken. Een consequent beleid van sancties zijn niet waarschijnlijk blijven uit ook. Dit is moeilijk te verteren voor vele duivenliefhebbers. Maar het is de realiteit. Er zijn steeds meer beperkende regel met betrekking tot het gebruik van antibacteriële middelen in België en Duitsland. Hier, heeft elk land zijn eigen prioriteiten. Dat zal het vaak nog moeilijk te begrijpen voor vele duivenliefhebbers met internationale contacten maken.

Ik ben voor de 80 jaar van de vorige eeuw met de ontwikkeling van de natuurlijke hulpbronnen die kunnen worden gebruikt ter voorkoming van ziekten in duiven. Deze fondsen waren voor jaren op door sommige collega's gefronst en belachelijk gemaakt. Want het was veel gemakkelijker te maken om te blijven op de ziekten te genezen van zieke dieren met drugs zoals het probleem is. Het paradigma heeft maar volledig veranderd. Ziektepreventie is nu een must, omdat de middelen gebruikt kunnen worden om te herstellen en minder toegankelijk voor zieke dieren (in het belang van de volksgezondheid,...). Zeker, het middel zal worden overgelaten dieren behandelen. Maar de vraag is of de specifieke problemen soms de duiven hebben dit noch meer effectief kunnen worden geweigerd. Ik blijf van mening dat dierenartsen moeten behoudt zich het recht, als fatsoenlijke, dat meestal om te werken in specifieke ernstige gevallen betekent, zonder het risico te lopen aan slachtoffers van sancties te blijven.

De tijd zal tonen ons hoe warm wordt de soep geserveerd in de toekomst. Ik vrees echter, dat u de grijstinten tussen zwart en wit voor het moment niet wil zien.

Succes

Peter Boskamp