Przez długi czas, Pigeonvetcenter pod kierunkiem Petera Boskamp z siedzibą w Limburg Beek. Pigeonvetcenter to dział Centrum Wiedzy Beek Dieter. W tym centrum pracuje się dzisiaj 6 weterynarzy / 5 asystenci lekarzy weterynarii i weterynaryjnych.

W Pigeonvetcenter otrzymasz profesjonalne wsparcie weterynaryjne we wszystkich kwestiach związanych ze sportem gołębiarskim. Możesz skorzystać z następujących usług:

• Kontrola i monitoring medyczny swoich gołębi
• Szczepienia (O.A. paratyfusową ospa, paramyksowirus)
• kale; Próbki kału mogą być wysyłane za pośrednictwem poczty
• Badania parazytologicznych (O.A. kokcydiozie, Worms, etc.)
• testy bakteriologiczne (O.A. salmonelli, E. coli, etc.)
• Virale Untersuchungen (O.A. Paramyxo, Adeno itd.)
• testy pleśni
• testy Chlamydia
• Badania krwi
• Filet i Kloakensabstriche
• zabiegi płodności
• Operacje
• sekcja
• Hospitalizacja i Beaobachtungen
• Diagnostyka rentgenowska

W naszej praktyce masz możliwość zbadania stanu zdrowia swoich gołębi. Mamy do tego różne metody badawcze.

Poniżej opisaliśmy niektóre metody.

Odchody można przywieźć ze sobą na wizytę lub wysłać pocztą.

1. podstawowe badanie kału

Jeżeli chcemy dokładnie zbadać kał, to należy wykonać zbiorcze przygotowanie do oceny poprzez wzbogacenie. Aby to zrobić, kał należy najpierw rozcieńczyć dużą ilością wody. Po odpowiednim wymieszaniu próbkę wiruje się w wirówce.

Następnie osad ponownie rozcieńcza się, tym razem nasyconym roztworem chlorku sodu lub roztworem siarczanu cynku. Obecny preparat jest oceniany mikroskopowo na obecność kokcydiozy, jaj nicieni i/lub jaj włosowatych. Jednocześnie możesz zobaczyć, czy w kale są grzyby.

Bezwzględne “Nr przejść” to próbki kału, w których niewielką ilość kału rozcieńcza się wodą bezpośrednio na szkle nośnym, a następnie bez wzbogacania “oceniane”. Dzięki tej metodzie musi być mowa o bardzo poważnej infekcji, zanim będzie można cokolwiek udowodnić.

Jeśli założymy, że różnica między wygraną a przegraną w wyścigach gołębi zależy od małych rzeczy, to tak “Kontrola odpadów” w ten ostatni sposób można porównać z noszeniem wody do morza.

2. Parayphus badania kału

Aby uzyskać dobry wgląd w infekcję gołębi durem rzekomym, ważne jest dostarczenie odpowiedniej próbki kału. Dobra w tym przypadku oznacza odpowiednio wymieszaną próbkę pobraną w ciągu 5 dni. Część tej próbki zbiorczej jest wykorzystywana do badań bakteriologicznych na obecność bakterii Salmonella. Dlaczego próbka kału z co najmniej 5 dni? W ten sposób zwiększa się dokładność. Ostatnio miałem w gabinecie hodowcę gołębi, który codziennie przez 5 dni pobierał próbkę. Nie mieszał różnych próbek i dostarczył tylko ich część. Tak więc możliwe było (dla nauki) wykonanie 5 oddzielnych kultur próbek kału. I co wyszło? Próbki kału z dnia 1, dnia 2 i dnia 4 były pozytywne, a dni 3 i 5 były ujemne. Następnie powtórzyliśmy ten test ponownie (aby wykluczyć zbiegi okoliczności) i znowu otrzymaliśmy te same wyniki.

To pokazuje nam, że w przypadku zakażenia durem rzekomym bakterie nie muszą być stale wydalane z kałem.

3. Badanie kału na E. coli

Czasami mamy do czynienia z wynikami uzyskanymi od kolegów, którzy wykryli E. coli w kale i dlatego zalecają kurację antybiotykową. Nie podzielamy tego poglądu. Wiele próbek kału zawiera E. coli. Ale dalekie od wszystkich E. coli są patogeny. Więc nie jest właściwe leczyć każdą infekcję E. coli. W rezultacie gołębie często nie stają się lepsze, ale po prostu gorsze.

„Regularna kontrola zdrowia jest podstawą dobrych wyników nadziemnych wyścig w gołębi”

4. Badanie kału na paciorkowce

Podobnie jak w przypadku E. coli, w kale często stwierdza się obecność paciorkowców. Ponownie powód, dla którego niektórzy koledzy podają lekarstwo. My również nie podzielamy tego poglądu.

Jeśli wykryjemy paciorkowce w narządach, jest to wystarczający powód do podjęcia leczenia. Jednak paciorkowce w jelicie nie są przekonującym powodem.

Jeśli młode gołębie czasami leżą martwe wieczorem w gnieździe, a rano nadal czują się dobrze, może to być powód do podjęcia leczenia przeciwko paciorkowcom. Ponieważ przyczyną tych objawów często może być infekcja paciorkowcowa.

5. Wymaz z posiewu i wymaz z kloaki

Dobre podstawowe badanie z pewnością obejmuje rozmaz z upraw. Poza obecnością rzęsistków należy również ocenić, czy w rozmazie występuje śluz i/lub komórki zapalne.

W zależności od stopnia zakażenia rzęsistkowicą ustalany jest plan leczenia. W przypadku bardzo ciężkich infekcji wskazane jest podanie jednej kapsułki w ciągu dwóch kolejnych dni. Musimy wiedzieć, że gołębie piją za mało w zimnych porach roku. Podawanie z wodą pitną często prowadzi do zbyt niskiego poziomu we krwi, przez co infekcja nie jest odpowiednio zwalczana. Gołębie pozostają wtedy z resztkową infekcją, która zwykle wraca do początkowego poziomu po dobrych dwóch tygodniach. Schematy żywieniowe są bardziej efektywne, ale najlepsze rezultaty nadal uzyskuje się przy indywidualnym leczeniu kapsułkami.

Zakażenie heksamitami można wykryć w rozmazie z kloaki. Ta infekcja jest szczególnie ważna do rozpoznania u młodych gołębi i można ją również najlepiej leczyć za pomocą kapsułek.

6. klinicznego

Podczas dobrze przeprowadzonego badania podstawowego nie powinno zabraknąć dokładnego sprawdzenia dróg oddechowych przywiezionych gołębi. Doświadczony lekarz gołębi może następnie określić stopień, w jakim gołębie mają problemy z górnymi i dolnymi drogami oddechowymi. Szczególnie ważna jest ocena, czy gołębie nie mają problemów z dolnymi drogami oddechowymi.

W razie wątpliwości materiał do dalszych badań można łatwo wyjąć do dalszych badań.

Badanie to za pomocą tzw. antybiogramu może posłużyć do określenia, które leki najlepiej działają na zakażone gołębie. W ten sposób lek może być wytwarzany w ukierunkowany sposób, co oznacza, że ​​możliwe jest optymalne leczenie.

W badaniu tym małe tafle szkła wypełnione antybiotykami umieszcza się na rozmazie bakterii, aby móc określić najlepszy inhibitor wzrostu.

Przede wszystkim badanie kliniczne gołębi (drogi oddechowe, kondycja, stary puch, wszy, stare upierzenie itp. itp.) może w istotny sposób przyczynić się do wyboru odpowiedniej metody leczenia w okresie przed sezonem lotowym, ale także dla najlepszą metodą w sezonie sobie pozwolić.

W przypadku konkretnych skarg mamy do dyspozycji kilka opcji badania, aby znaleźć przyczynę reklamacji. Mogą występować pewne oznaki, że np. występuje infekcja grzybicza, która blokuje rozwój kształtu gołębi. Aby to ostatecznie ustalić, należy również zastosować określone metody. W przypadku podejrzenia chlamydii można zastosować tzw “Kolorystyka stempla” wyrobić sobie wrażenie, czy podejrzenie jest uzasadnione.

W razie potrzeby materiał testowy można przesłać do laboratorium, w którym można określić obecność chlamydii za pomocą tzw. testu PCR. W niektórych przypadkach może być również pożądane badanie rentgenowskie lub badanie krwi. Przyczyny uporczywych problemów często można ustalić jedynie na podstawie sekcji zwłok kilku zwierząt. Szczegółowe badania tkanek i/lub badania bakteriologiczne lub wirusologiczne są w niektórych przypadkach konieczne, aby móc postawić ostateczną diagnozę.

Ta ostatnia metoda może być konieczna w przypadku niektórych chorób przewlekłych.

Podstawowe badanie powinno być właściwie normalne dla każdego sumiennego hodowcy gołębi.